Yozgatlı şair, hattat; Osman Nuri Bey’in beyti

Ecelim karşıma gelmiş, haberim yok Yâ Râb…

Bu ne gaflet, ne sefahat; kederim yok Yâ Râb…” *

Yıllar hep beyhûde geçti, sular azgın çağladı,

Nefse gem vurmaktan yana hünerim yok Yâ Râb…

Kalbimizin iftirâkı nâçar kıldı bizleri,

Ömrüm hazin bir âh-ü zâr, zaferim yok Yâ Râb...

Kirpiğime dokunmadı rahmet yüklü bulutlar,

Seccâdeyi sele veren seherim yok Yâ Râb…

Aşkı şâhit edemedik son gönül cemresine,

Ehl-i dîlin rahlesinde değerim yok Yâ Râb…

Günahkâra merhamet kıl, âbâd eyle kulunu,

Kıbleden başka menzîle seferim yok Yâ Râb…

İlticâ ettim kapına yâd-ı cemîlim Sen’sin

İltifata mahzar amel defterim yok Yâ Râb…

Bir zerre-i lütfûn bile bahtiyâr eyler bizi,

Sen’den başka sığınacak bir yerim yok Yâ Râb…

Hicran dolu bir hayatın gurûbuna ağlarım,

Visâline “Gül” den gayrı serverim yok Yâ Râb…

Medetkârım O “Gül” varken, gönül mükedder olmaz

Ve Sen varsın, Habibin var; kederim yok Yâ Râb…

Rahmân ve Rahîm Sensin; Sen’den Kerîm yok Yâ Râb…

Resûl-i Zîşan’dan başka rehberim yok Yâ Râb…