MEVSİM DÖNERKEN

Ufukta pas tutdu birden bire yaz;
Gün çabucak geçti, akşam tez oldu.
Toz kaldırdı karşı yollardan poyraz,
kopan yol uçları eklenmez oldu.

Akşam;sanki boşluk içine dolar,
Dağların çilası gittikçe solar,
Rüzgarda bir kadının saçını yolar.
Artık bu yollarda beklenmez oldu...